( قصيده غنائية )
مهما تاخدنى سنين أيامى
وتحقق لى أغلى امالى
وأشوف الدنيا ب لونها الوردى
وورد بيرقص على اغصانى
بلمح صورتك جات قدامى
أنسى الكون ومافيه علشانك
وأجرى أخدها بين احضانى
بس بحس ب حضنك بارد
أرجع شارد نادم على أيامى
عشت سنين العمر أتألم
على شىء عايش جوايا
وكنت أظنه بجهلى انه هوايا
ويطلع ظنى موش فى محله
وتطلع هيا فى عالم تانى
وأنا ال زرعت خيالى ف ضله
وكنت فاكرنى أنا اللى فاضله
اهو راح ضله وفات القلب
يعيش وحدانى
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق